Oproep tot gerechtigheid - de inspraakreactie van NDSM Energie

Als iemand iets inspreekt als reactie op een besluit van de Provinciale Staten, wordt dat een inspraakreactie of zienswijze genoemd. Inspraak is een formele manier waarop burgers, organisaties of bedrijven hun mening kunnen geven over beleid of besluiten van de overheid, zoals die van de Provinciale Staten. De schriftelijke zienswijze is eerder al gedeeld met jullie. In dit artikel kun je meer lezen over de weigering van de VVGB.

Deze inspraakreactie delen wij graag met jullie.

21 oktober 2024

Geachte Commissie, Gedeputeerde Staten en leden van de Provinciale Staten,

Voor u staat iemand die al 12 jaar bezig is met een windpark dat al 17 jaar in de maak is. Talloze burgers en bedrijven zetten zich al zo lang in voor duurzame energie in Amsterdam-Noord. Ons project is een integraal onderdeel van de RES Noord-Holland Zuid en van de windvisie van Amsterdam. Er zijn vele duizenden uren en honderdduizenden euro’s van lokale burgers en bedrijven in geïnvesteerd.

Ik ben voorzitter van NDSM Energie, een coöperatie van bedrijven die een groene economie nastreven. Leden zijn bekende namen zoals HEMA, Tony’s Chocolonely en FEBO. Ons windproject is geen hobbyproject, maar een serieuze aangelegenheid waarbij wij zeer nauwkeurig alle procedurele stappen hebben doorlopen de afgelopen jaren. De beste adviesbureaus op het gebied van windenergie hebben hier jaren aan gewerkt. Dit project is lang geleden de keukentafel ontgroeid. U ziet zelf aan de enorme hoeveelheid documenten en onderzoek wat hier allemaal gebeurd is. Het project is een voorbeeld voor anderen geweest door de breedte en diepte van de participatie.

Wij zijn 100% coöperatief. Dit is iets waar de provincie in gelooft en in investeert. We wekken duurzame energie op, iets waar de provincie om geeft en waar er veel te weinig van is. Wij wekken met ons project stroom op voor 20.000 huishoudens. Dat is meer dan een druppel op de gloeiende plaat.

Noord-Holland

De provincie zelf haalt haar doelstellingen bij lange na niet, geeft het zelf toe: 30% CO2-reductie in plaats van 55% in 2030. Je zou dus zeggen dat ons project wordt omarmd door Noord-Holland. Niets is minder waar. Wij worden tegengewerkt op een manier die zijn weerga niet kent. Er is geen windproject in Nederland dat zo stelselmatig wordt ondermijnd door een provincie. Daar is ons project uniek in.

Ik zal er geen doekjes om winden: het huidige bestuur van de provincie is onbetrouwbaar, onzorgvuldig en komt haar kerntaak niet na: behoorlijk bestuur. Ik zal dat toelichten.

Het bezwaar tegen onze windturbines rust enkel nog op twee punten: meervleermuizen en wegverkeer. Alle andere argumenten tegen het windpark bleken niet stand te houden. Sterker nog, we voldoen aan alle wettelijke eisen ten aanzien van geluid en slagschaduw en zijn op geen enkele manier een sta-in-de-weg van bijvoorbeeld woningbouw.

Vleermuis

Laat ik beginnen met de meervleermuis. Ja, ze zijn aanwezig. In Nederland leven er nou eenmaal meervleermuizen. Vliegen ze hoger dan 10 meter? Zeer zelden. De onderkant van de tip van de wiek komt op 40 meter van de grond. Het bureau dat is ingehuurd om de tellingen en adviezen te doen, geeft na een jaar werk aan dat het eventuele risico voor de meervleermuis verwaarloosbaar is. Dit ecologisch adviesbureau Waardenburg staat bekend als hét bureau in Nederland. Zij vinden zelf dat er geen mitigerende maatregelen nodig zijn. Ondanks dat willen wij wel mitigerende maatregelen nemen, net zoals wij bij slagschaduw meer willen doen dan wettelijk zou moeten.

Bij 90% van de nieuwe windparken in Nederland wordt standaard een ‘batdetectie’-systeem aangebracht om een windmolen stil te zetten bij nadering van een vleermuis. Over deze mitigerende oplossing van enkele tienduizenden euro’s wilde de provincie niet in gesprek gaan met ons als initiatiefnemer. Eerst de OD en vervolgens GS hebben besloten om überhaupt niet met ons te kijken hoe de gangbare praktijk toegepast kan worden.

Door dit gestrekte been van de provincie hebben wij geen eerlijke kans gekregen als initiatiefnemer en is hier sprake van willekeur. Op geen enkele manier kan de provincie uitleggen waarom het niet kijkt naar oplossingen zoals een ‘batdetectie’-systeem.

De OD en de provincie beroepen zich op het feit dat het onderzoek volgens hen gebrekkig is uitgevoerd en kunnen daarom niet met zekerheid uitsluiten dat ons project geen effect heeft op een Natura 2000-gebied. Dat is wat ons betreft geen waterdichte conclusie, maar een excuus om een verder kloppend project te blokkeren.

Wegverkeer

De tweede reden om negatief te adviseren is de wegaanblik-analyse. Uit onderzoek van Goudappel, wederom hét bureau van Nederland op het gebied van verkeersveiligheid, blijkt dat windmolens de rijtaakbelasting verzwaren, echter minimaal in het geval van het Coenplein. Het zal vooral tijdens de bouw van de turbines zorgen voor afleiding.

Om hiermee om te gaan, stellen wij diverse mitigerende maatregelen voor. Door betere bebording kan de weggebruiker bijvoorbeeld beter zijn weg vinden. Rijkswaterstaat erkent dat dit zorgt voor een positief effect, maar gunt ons deze mitigerende maatregelen niet. Waarom niet? Omdat ze deze zelf wil inzetten om het knooppunt te verbeteren. Kortom: omdat Rijkswaterstaat haar werk zelf niet goed heeft gedaan, mogen wij het niet alsnog doen. Kafka aan het stuur.

Conclusie

Wij denken dat er sprake is van vooringenomenheid en een vooropgezet plan om koste wat het kost ons windpark te dwarsbomen. Met oogkleppen op stormt Noord-Holland af op een absoluut dieptepunt als het gaat om nieuwe duurzame windenergieprojecten.

Wij roepen daarom GS en PS hier ter verantwoording. Jullie zijn niet gekozen door de burgers van Noord-Holland om op basis van een eigen mening projecten goed te keuren. Jullie zijn er om de provincie te besturen waarbij alle belangen worden afgewogen en iedereen een eerlijke kans krijgt. Jullie taak is niet het ‘shoppen’ in rapporten, maar het afwegen van een groot aandeel belangen en daarin een keuze maken. Onze belangen zijn in ieder geval niet meegenomen.

Ik heb zelf het afgelopen jaar plaatsgenomen in overleggen waarbij van de provincie, de OD en Rijkswaterstaat directeuren en ambtenaren aanwezig waren. In de gesprekken was de sfeer bijzonder ongemakkelijk en was het overduidelijk dat er vooral ook zaken niet besproken werden. Het was ook duidelijk dat ambtenaren van uw eigen provincie zich niet kunnen vinden in wat er nu voor u ligt. In achterkamertjes is dit proces besproken en zijn beslissingen genomen. Wat rest is een schijndemocratie in de vorm van deze vergadering.

Mijn vraag aan u is: laat u deze historische fout gebeuren of toont u ruggengraat en vervult u uw bestuurlijke en wettelijke plicht richting de maatschappij?

‍

Hoe werkt inspraak bij de Provinciale Staten eigenlijk?

1.Openstelling voor inspraak:

‍De Provinciale Staten stellen bepaalde besluiten of beleidsvoornemens open voor inspraak. Dit kan bijvoorbeeld gaan om bestemmingsplannen, energieprojecten (zoals windparken), of milieubeleid. Vaak wordt dit aangekondigd via de website van de provincie, lokale kranten, of directe berichtgeving aan belanghebbenden.

2. Indiening van een zienswijze:

‍Je kunt je mening schriftelijk of mondeling kenbaar maken. Dit kan meestal gedurende een inspraakperiode, die vaak 6 weken duurt.

a. Schriftelijk: Dit kan door het indienen van een brief of e-mail waarin je je zienswijze toelicht.

b. Mondeling: Bij bepaalde vergaderingen van de Provinciale Staten kun je inspreken, vaak tijdens een commissievergadering. Hier krijg je de kans om je reactie mondeling toe te lichten aan de Statenleden. Je moet hiervoor vaak van tevoren aangeven dat je wilt inspreken, zodat de provincie je kan inplannen op de agenda.

3. Het inspreekmoment:

‍Als je mondeling inspreekt tijdens een commissievergadering, krijg je meestal een paar minuten de tijd om je standpunt uiteen te zetten. Statenleden kunnen daarna vragen stellen om verduidelijking te krijgen, maar het is geen debat. Het gaat puur om jouw bijdrage.

4. Behandeling van de zienswijzen:

‍De provincie is verplicht alle inspraakreacties mee te nemen in de verdere besluitvorming. Ze moeten deze zienswijzen zorgvuldig afwegen en reageren op de ingediende punten in een zogenaamde zienswijzenrapportage. Daarin wordt toegelicht welke reacties zijn ontvangen en hoe deze zijn verwerkt in het uiteindelijke besluit.

5. Uitslag en bezwaar:

‍Na de inspraakronde en eventuele aanpassingen aan het besluit wordt een definitief besluit genomen. Mocht je het niet eens zijn met dit besluit, kun je daarna vaak nog formeel bezwaar maken of in beroep gaan bij een rechterlijke instantie, afhankelijk van de aard van het besluit.

‍

‍